O książce: 2015 / Dla człowieka morze jest tak naprawdę środowiskiem obcym jego naturze. Pod względem stopnia ryzyka i kolosalnych obciążeń nurkowanie w głębinach oceanu można porównać jedynie z wejściem na orbitę kosmiczną. Ani okręt podwodny, ani astronauta nigdy nie mają 100% ubezpieczenia na wypadek nieprzewidzianej sytuacji. Każdy członek załogi łodzi podwodnej, od oficera po marynarza, wykonuje polecenie: „Zostań na miejscu! Do nurkowania! – ma świetne pojęcie o tym, w co się pakuje. A jeśli broniąc morskich granic Ojczyzny, okręty podwodne zginą na morzu, to właśnie tam znajdą grób godny ich ducha i odwagi... Ale dla tych, którzy mają szansę żyć, prędzej czy później ich służba nadejdzie do końca. Pogrążywszy się w otchłani zwykłego życia cywilnego, większość oficerów marynarki wojennej z zakorzenionego nawyku nadal ocenia działania swoje i innych według standardów statku – żądając i nie tolerując kłamstw, zaniedbań i hipokryzji. Jeśli pracujesz, to aż do zwycięskiego wyniku, jeśli kochasz, to szczerze i całym sercem, a jeśli zawierasz przyjaźnie, to lojalnie i dopóki nie będziesz gotowy dzielić się z przyjacielem wszystkim, co posiadasz. I jeszcze jedno. Jeśli któryś z czytelników przypadkowo rozpoznaje się w postaciach literackich lub odkryje podobieństwa ze znanymi mu osobami, oznacza to tylko jedno: historię napisało samo życie, a autor jedynie skromnie starał się ją uchwycić…